'ပညာ' ဘာနဲ. 'ေရး' ပါမယ္ -၂ (ပစ္မွတ္ေပ်ာက္ေသာမုဆိုး သို.မဟုတ္ ဆရာ)

၁။ အေတာ္ေတာ့ ဂြ က်ပါသည္။ ပညာသင္ၾကားေရးအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေသာအခါ အေမဘုတ္ခ်ည္မ်ွင္ေထြးလိုပင္ တစ္စဆြဲလွ်င္ သံုးစေလာက္က အမွ်င္တန္းပါလာပါလိမ့္မည္။ ႏြယ္ပင္ ကို အဖ်ားက ကိုင္ေျပာမိသလား၊ အရင္းကကိုင္ေျပာမိသလား၊ အလယ္ကကိုင္ေျပာမိသလားပင္မေသခ်ာတတ္ပါ။ တခါတရံ သူ.ႏြယ္ကိုကိုင္၍ ကိုယ့္ႏြယ္လိုလို ေျပာမိတတ္ပါသည္။ သူ.ေရေျမမွာ ေပါက္ေသာႏြယ္သည္ ကိုယ့္ေရေျမမွာ ရွင္မရွင္ စဥ္းစားမိၾကပါ၏ေလာ။ ဂြေတာ့လည္းက်ပါေပသည္။

၂။ ထားပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထင္းကနဲေနေသာ တစ္စေတာ့ ဆြဲရပါလိမ့္မည္။ သင္ၾကားေရး အေၾကာင္းေျပာလွ်င္ေတာ့ မပါမျဖစ္ဆိုတာရွာလွ်င္ ကယ္ရီကူလန္ (Curriculum) ဆိုသဟာေတာ့ ေတြ.ပါမည္။ ယင္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္း ကလူကလန္ႀကီး တြင္ အေရးအႀကီးဆံုးေျပာပါဆိုလွ်င္ေတာ့ Objective လို.သမားစဥ္ေျဖခဲ့ၾကပါသည္။ သို.ျဖစ္၍ objective အေၾကာင္း ပညာဘာနဲ.ေရး -၁ တြင္ တို.ထားခဲ့ပါသည္။

၃။ ထို ဦးတည္ရာ objective တို. ဦးတည္ရာ နယ္ပယ္ (domain) ႀကီးသံုးခုရိွသည္ဆိုပါသည္။ နားရွဳပ္ေတာ္ မမူၾကပါႏွင့္။ ပညာသင္ၾကားသူဆရာတို. ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္ရာ နယ္ပယ္သံုးခုပါ။ ဥပမာေပးပါမည္။ ဓားခုတ္လွံထိုးသင္ၾကားပံုႏွင့္ ကဗ်ာလကၤာ သင္ၾကားပံုမတူပါ။ ခ်ိန္ရြယ္ရာမတူ၍ ေလ့က်င့္ပံုမတူပါ။ ထို နယ္ပယ္သံုးရပ္ကို စာသံေပသံျဖင့္ Cognitive Domain, Psychomotor Domain , Affective Domain ဟု ေျပာၾကပါသည္။ ဦးေႏွာက္ဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္မွဳ  intellectual skills ကို ကြန္နက္တစ္ဒိုမိန္း၊ လက္ေတြ.ပိုင္းဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္မွဳ Practical Skills ကို ဆိုင္ကိုေမာ္တာဒိုမိန္း၊ ဆက္ဆံေရးဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္မွဳ (ဘာသာျပန္ပံုမႀကိဳက္ပါ၊ အျခားစကားရွာမရ၍ သံုးပါသည္) Communication Skills ကို အဖက္တစ္ဖ္ဒိုမိန္းဟု ဆိုၾကပါသည္။ အင္မတန္နားရွဳပ္ရပါသည္။ ဦးေႏွာက္၊ လက္ႏွင့္ ႏွလံုးသားဟု လြယ္လြယ္သာ မွတ္ေစခ်င္ပါသည္။

၄။ ဦးေႏွာက္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္လိုလွ်င္ အဆင့္သံုးဆင့္ရိွပါသည္။ ပထမဆံုး အခ်က္အလက္မ်ားကို မွတ္မိျပန္ေျပာနိုင္ျခင္း recall of facts  ျဖစ္ပါသည္။ အလြတ္က်က္ အဆင့္ျဖစ္ပါသည္။ အလာ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က စာျပန္ရျခင္းကို သတိရေစလိုပါသည္။ ဒုတိယအဆင့္သည္ မွတ္သားသိရိွသမွ် အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳ၍ အေျခသစ္အေနသစ္တြင္ အသံုးျပဳတတ္ျခင္း interpretation of data ျဖစ္ပါသည္။ သခ်ၤာဥာဏ္စမ္း ေျဖသလိုပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေနာက္တစ္ဆင့္သည္ ျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း problem solving ျဖစ္ပါသည္။ လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပႆနာတြင္ ထည့္သြင္းေျဖရွင္းနည္းျဖစ္ပါသည္။ စာစီစာကံုး ေျဖသလိုျဖစ္မည္ဟု ေတြးရပါသည္။ မွားလွ်င္ ျပင္ၾကပါ။

၅။ စကားစပ္၍ က်န္သည္တို.ကို မေျပာမီ ျမန္မာနိုင္ငံအေၾကာင္းေျပာရပါမည္။ စာေမးပြဲစနစ္သည္ ျမန္မာပညာေရးကိုဖ်က္ဆီးလိုက္ေသာ တရားခံမ်ားျဖစ္ေနမည္လား။ အခ်က္တစ္ခုထဲကို လက္ညိဳးမထိုးလိုေသာ္လည္း အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္ေတာ့ျဖစ္ပါမည္။ ကေလးမ်ားသည္ စာတတ္ဖို.ထက္ စာေမးပြဲကို ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္ဖို.သာ အားသန္ေနပါသည္။ ကေလးမ်ားအပစ္မဟုတ္ပါ။ ဆရာမ်ားကလည္း စာေမးပြဲ ေမးမည္ကိုသာ ဖိသင္ေနပါသည္။ ဆယ္တန္းအထိသည္ ကြန္နတစ္ဒိုမိန္း၏ ပထမအဆင့္ recall of facts မွာပင္ တစ္ေနပါသည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့မွ ေကာင္းလာမည္လားေတြးေသာ္လည္း ထူးမျခားနားပါပင္။ က်ဴရွင္မ်ားကိုတရားခံရွာရမည္လားမသိ။ ဘြဲ.ရလာသည္အထိ ဒုကၡေပးခဲ့ေသာ အရာသည္ ထို ဒိုမိန္းပင္ျဖစ္မည္လားမသိ။

၆။ ဆရာမ်ားကို လက္ညိဳးထိုးစြပ္စြဲလွ်င္ ဆရာမ်ားဆဲၾကမည္လားမသိ။ ပညာကို ဇြန္းျဖင့္ ခြံ.လွ်င္ ခြံ.သမွ်၊ပါးစပ္ထျေရာက္သမွ်ကိုပဲ၀ါး၍ ေက်နပ္ေနၾကပါမည္။ ပညာပင္လယ္စပ္၀ယ္ ေျခေထာက္ကေလးစမ္းေထာက္ၾကည့္ရန္ ႀကံရြယ္ေသာကေလးမ်ား ရိွခဲ့ပါသလား၊ ရိွခဲ့လွ်င္ (ဆရာမ်ားက) အားေပးၾကပါသလား။ (နစ္မည္စိုး၍) တားခဲ့ၾကပါသလား။ ေမးခ်င္ေသာေမးခြန္းမ်ားပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပုဂံ ဘုရားေတြ ဖူးရန္လာၿပီးမွ ဘုရားေရွ.၀ယ္ထိုင္ကာ လမ္းညႊန္စာအုပ္ေလးေတြ ၀ယ္ဖတ္ေနသူမ်ားကို လွမ္းေျပာခ်င္ေနေသာစကားရိွပါသည္။ ေသဟဲ့။

(ဆက္ပါမည္)